Strona główna » Wizy i formalności » Wiza do USA dla studenta – krok po kroku
Wiza do USA dla studenta – krok po kroku
Zagraniczni studenci, którzy chcą w USA uczyć się lub pracować, są tam mile widziani. Muszą jednak posiadać odpowiednią wizę. Dowiedz się, jak ją zdobyć.
Obcokrajowcy, którzy pragną kształcić się w Stanach Zjednoczonych, są tam mile widziani. Podobnie jak studenci chcący odbyć w USA staż lub praktyki (także płatne). Co ciekawe, w wielu przypadkach nie trzeba mieć statusu studenta polskiej uczelni. Zawsze konieczna jest jednak wiza. O tym, jak ją uzyskać, piszemy właśnie w poniższym artykule.
Dowiesz się z niego m.in.:
- o jaki rodzaj wizy mogą ubiegać się studenci (oraz inne osoby w podobnym wieku),
- jakie dokumenty są wymagane w procesie wizowym,
- co to są formularze I-20 i DS-2019,
- co to jest SEVIS,
- ile wynosi opłata SEVIS i jak jej dokonać,
- ile kosztuje wiza studencka do USA,
- jak długo trwa wyrobienie wizy dla studenta,
- w jakich okolicznościach wiza studencka może stracić ważność,
- czy mając wizę studencką, można legalnie pracować w USA,
- czy podczas pobytu w Stanach posiadaczowi wizy studenckiej może ktoś towarzyszyć.
Rodzaje wiz do USA dla studentów i młodych osób chcących uczyć się tam lub pracować
Ubieganie się o wizę niezgodną z faktycznym celem podróży do Stanów Zjednoczonych najczęściej skutkuje odmową jej wydania. Trzeba więc koniecznie ustalić, jaki rodzaj wizy jest w danym przypadku potrzebny. To zaś zależy od kilku czynników. Do najważniejszych należą:
- cel pobytu – młodzi ludzie mogą udać się do Stanów nie tylko po to, by się uczyć, ale też by pracować i zwiedzać, np. w ramach dedykowanego im programu „Work and Travel”;
- rodzaj wybranej placówki – inny typ wizy obowiązuje, gdy chcemy np. studiować w uczelni wyższej lub uczyć się języka, a inny w przypadku szkół technicznych;
- źródło finansowania nauki – studia opłacane z własnych środków i studia w ramach np. rządowego stypendium wymagają uzyskania różnego rodzaju wiz, nawet jeśli podejmowane są w tej samej uczelni.
Istnieją zasadniczo trzy kategorie wizowe do rozpatrzenia w tym kontekście: F-1, M-1 i J-1.
Wiza F-1
To podstawowy rodzaj wiz do USA dla studentów. A także dla osób, które chcą dopiero studia rozpocząć czy wziąć udział w intensywnym kursie, chociażby językowym (intensywnym, czyli odbywającym się w wymiarze ponad 18 godzin tygodniowo). O wizę F-1 należy się ubiegać w przypadku nauki m.in.:
- w college’u
- na uniwersytecie lub w innego typu ośrodku akademickim,
- w seminarium duchownym,
- w szkole językowej,
- na studiach podyplomowych,
- w prywatnej szkole średniej – w publicznej można się uczyć z wizą F-1 maksymalnie przez rok, jeszcze przed złożeniem wniosku wizowego opłaciwszy czesne w pełnej kwocie.
Wiza studencka F-1 wydawana jest, w zależności od czasu trwania danych studiów czy kursu, na różny okres, niekiedy nawet na 7 lat. Studentów uprawnia do podjęcia w obrębie kampusu pracy na pół etatu (a na cały etat w wakacje i święta) oraz – za zgodą dziekana – stażu lub praktyk, także płatnych. Można też z nią wyrobić w USA prawo jazdy, jak również swobodnie podróżować. O ile tylko oczywiście nie koliduje to wszystko z tokiem nauki.
Wiza M-1
Gdy w Stanach chcemy podjąć naukę o charakterze innym niż naukowo-akademicki, powinniśmy natomiast postarać się o wizę M-1, obowiązującą w przypadku szkół technicznych i zawodowych, ale też niektórych szkół biznesu.
Wiza J-1
Wizy F-1 i M-1 przeznaczone są dla osób, które zamierzają opłacać naukę z własnych środków lub ze stypendium przyznanego przez konkretną placówkę. Jeżeli jednak studia finansowane są – w całości bądź częściowo – przez fundację, prywatną lub rządową (np. Fulbrighta), należy ubiegać się o wizę J-1. Ten rodzaj wizy przeznaczony jest także dla uczestników różnego typu programów wymiany, sponsorowanych m.in. przez rozmaite organizacje non-profit.
Wśród takich programów wymienić można choćby:
- niektóre studia podyplomowe oraz szkolenia biznesowe,
- programy specjalizacji dla absolwentów studiów medycznych,
- staże i praktyki dla studentów (trwający maksymalnie rok program „Intern”) i absolwentów uczelni wyższych (program „Trainee”), organizowane w wybranych branżach i zawodach bezpośrednio związanych z kierunkiem studiów lub specjalizacją,
- „Au Pair” – trwający maksymalnie 12 miesięcy program dla osób w wieku 18-26 lat, które w jego ramach zamieszkują z amerykańską rodziną, by odpłatnie opiekować się dziećmi,
- „Camp America„ – trwający maksymalnie 4 miesiące program dla studentów, którzy w jego ramach pełnią odpłatnie funkcję opiekuna obozu młodzieżowego,
- „Summer Work and Travel” – trwający maksymalnie 4 miesiące program dla studentów (w wieku 18-30 lat), którzy w jego ramach podejmują wakacyjną pracę na stanowisku niewymagającym posiadania szczególnych kwalifikacji lub odbywają staż zawodowy, a za zarobione pieniądze zazwyczaj też podróżują.
1. Przyjęcie do wybranej szkoły bądź zakwalifikowanie się do wybranego programu
Pierwszym krokiem do uzyskania wizy studenckiej jest zakwalifikowanie się do podjęcia nauki w wybranej placówce lub do wzięcia udziału w wybranym programie wymiany. Kiedy już będziemy mieć zagwarantowane miejsce w takim programie lub szkole, z pewnością zostaniemy poinformowani o tym, jaki rodzaj wizy do USA musimy zdobyć. Ryzyko, że będziemy aplikować o niewłaściwy dokument, w przypadku wiz studenckich jest więc raczej niskie.
Każdy program i szkoła mają swoje własne kryteria, na podstawie których przyjmują uczestników tudzież studentów. Przeważnie w ramach naboru wykazać się trzeba znajomością języka angielskiego na określonym poziomie, jak również udowodnić posiadanie stosownych kompetencji, jeśli jest to wymagane. Czyli np. przedstawić świadectwo ukończenia szkoły średniej, gdy aplikujemy na pierwszy rok studiów. Podobnego potwierdzenia kwalifikacji spodziewać się można też podczas samego procesu starania się o wizę studencką.
2. Uzyskanie od danej placówki bądź organizatora programu potrzebnych dokumentów
Abyśmy w ogóle mogli zacząć się o nią ubiegać, potrzebny nam będzie formularz I-20 (Certificate of Eligibility for Nonimmigrant Student Status) wystawiony przez szkołę w przypadku wiz F-1 i M-1 lub formularz DS-2019 (Certificate of Eligibility for Exchange Visitor Status) wystawiony przez organizację sponsorującą program wymiany w przypadku wizy J-1.
Każdy z tych trzech rodzajów wizy jest ważny wyłącznie z odpowiednim dla niego formularzem, dlatego podczas pobytu w USA dokumenty te należy traktować podobnie jak paszport.
Formularze I-20 oraz DS-2019 potwierdzają nasze zakwalifikowanie się do nauki w wybranej szkole tudzież zgodę na udział w programie wymiany. Zawierają też informacje takie jak:
- data rozpoczęcia (i ewentualnie zakończenia) nauki, programu lub kursu,
- termin ważności formularza (zależny od konkretnego programu lub kursu),
- to, czy opłacone zostało czesne za naukę (w całości bądź częściowo),
- dane potrzebne do ubiegania się o wizę lub do zmiany jej statusu,
- numer identyfikacyjny SEVIS (składający się z 9 cyfr poprzedzonych literą N).
3. Rejestracja w systemie SEVIS
SEVIS (The Student and Exchange Visitor Information System) to swoisty system monitorowania zagranicznych studentów i uczestników wymiany przebywających w USA. Pozwala instytucjom takim jak Departament Stanu, Urząd Imigracyjny czy rozmaite fundacje sponsorskie mieć wgląd m.in.w adres zamieszkania posiadacza wizy, adres ewentualnego pracodawcy, daty rozpoczęcia i zakończenia danego programu czy jego status (aktywny, anulowany, skreślony etc.). Każda zmiana adresu musi zostać zgłoszona w systemie SEVIS w ciągu 10 dni od jej dokonania.
Muszą się w nim znaleźć ponadto informacje zawarte w formularzach I-20 lub DS-2019. Zostają tam wprowadzone przez instytucję, która dany formularz wydała, jednak oprócz tego konieczne jest wniesienie jednorazowej, bezzwrotnej opłaty na pokrycie kosztów zarządzania systemem. Opłatę tę trzeba wnieść na nowo dopiero wtedy, gdy chcemy wziąć udział w kolejnym programie wymiany. W przypadku posiadaczy wizy F-1 lub M-1 opłata natomiast jest ważna tak długo, jak długo zachowują oni status studenta w USA, nawet jeśli w międzyczasie zmieniają szkołę (np. z językowej na college).
Ile wynosi opłata SEVIS i jak jej dokonać
Wysokość opłaty zależy od tego, co student w USA będzie robił, i wynosi:
- 350 dolarów – gdy ubiegamy się o wizę F-1 lub M-1 na podstawie formularza I-20,
- 220 dolarów – gdy chcemy wziąć udział w programie wymiany długoterminowej i ubiegamy się o wizę J-1 na podstawie formularza DS-2019;
- 35 dolarów – gdy chcemy wziąć udział w niektórych programach wymiany krótkoterminowej, a także w programie „Au Pair”, „Work and Travel” czy „Camp America”.
Z opłaty SEVIS zwolnieni są uczestnicy programów sponsorowanych przez rząd amerykański (można je rozpoznać po kodzie zaczynającym się od G-1, G-2, G-3 lub G-7).
Opłatę można wnieść na stronie https://www.fmjfee.com, korzystając z formularza I-901. Tam też znajdują się wszelkie dotyczące całej procedury instrukcje.
4. Złożenie wniosku wizowego
Przed przystąpieniem do składania wniosku o wydanie wizy oprócz formularza I-20 lub DS-2019 warto przygotować także paszport, którego ważność powinna przekraczać o co najmniej 6 miesięcy datę zakończenia planowanego pobytu w Stanach (więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule „Paszport do wizy do USA”), a także aktualną, czyli wykonaną w ciągu ostatniego półrocza fotografię w formie elektronicznej (trzeba ją będzie dołączyć do wypełnianego online formularza). O tym, jakie dokładnie wymogi musi spełniać zdjęcie, oraz ile kosztuje jego zrobienie, przeczytasz w artykule „Zdjęcie do wizy do USA”.
Sam wniosek wizowy najłatwiej złożyć online, wypełniając formularz DS-160 na stronie https://ceac.state.gov/genniv/. Wybrawszy język polski w prawym górnym rogu ekranu, po najechaniu kursorem na pytania formularza będzie można zobaczyć ich tłumaczenie, przy czym formularz należy wypełniać w języku angielskim. Jest to niestety dość długi i żmudny proces. Po jego zakończeniu wygenerowane zostaje potwierdzenie złożenia wniosku – trzeba je koniecznie zapisać i wydrukować.
Przeczytaj: Wiza do USA – krok po kroku
5. Wniesienie opłaty wizowej i umówienie spotkania z konsulem
Podobnie jak opłata SEVIS, opłata za rozpatrzenie wniosku wizowego nie obowiązuje uczestników rządowych programów wymiany, których kod rozpoczyna się od G-1, G-2, G-3 lub G-7. W przypadku pozostałych studentów (wizy F-1, M-1, J-1) wynosi ona 160 dolarów, uiszcza się ją jednak w złotówkach, zgodnie z kursem wymiany walut, który można sprawdzić na stronie https://www.ustraveldocs.com/pl_pl/pl-niv-visafeeinfo.asp (w sekcji „Rodzaje wiz i opłat za rozpatrzenie podania”). Opłata ta nie może zostać przeniesiona na inną osobę ani nie podlega zwrotowi – również w sytuacji, gdy nasz wniosek zostanie odrzucony.
Opłatę wizową uiszcza się na tej samej stronie, na której umówić można później spotkanie z konsulem: https://cgifederal.secure.force.com/?language=Polish&country=Poland. Po założeniu tam profilu należy kliknąć przycisk „Nowy wniosek/Wyznacz spotkanie” i wprowadzić wymagane dane. Podobnie jak potwierdzenie złożenia formularza DS-160, również potwierdzenie wniesienia opłaty wizowej (ważne przez rok) należy wydrukować.
Numery tych potwierdzeń – a także numer paszportu – będą potrzebne do umówienia się na rozmowę z konsulem. Ważne, by wybrać w tym celu placówkę wskazaną już we wniosku wizowym (ambasadę w Warszawie lub konsulat w Krakowie). Czas oczekiwania na termin spotkania wynosić może od jednego do czterech tygodni, zależnie od sezonu. To, ile wynosi obecnie, jest do sprawdzenia na stronie https://travel.state.gov/content/travel/en/us-visas/visa-information-resources/wait-times.html.
Uwaga: osoby ubiegające się o wizę w ramach programu sponsorowanego przez rząd USA, a więc te same, które zwolnione są z opłat wizowych i SEVIS, powinny umówić się na spotkanie mailowo, kontaktując się z właściwą placówką pod adresem:
- NIVDocsWRW@state.gov dla ambasady w Warszawie albo
- KrakowNIV@state.gov dla konsulatu w Krakowie
i w wiadomości podając swój numer telefonu.
6. Rozmowa z konsulem
Wiele osób bardzo stresuje się przed rozmową z konsulem – to w końcu on decyduje o tym, czy uzyskamy wizę. Jednak jeśli zgromadziliśmy wszystkie dokumenty i wypełniliśmy niezbędne formularze, najtrudniejsze już tak naprawdę mamy za sobą, a stres wynika głównie z niewiedzy, co nas czeka. Na szczęście można go ograniczyć, np. czytając artykuł „Jak wygląda rozmowa z konsulem USA”. Opisano w nim, jak przygotować się do takiej rozmowy, a także czego należy się spodziewać podczas wizyty w amerykańskiej placówce dyplomatycznej.
Ubiegając się o studencką wizę do USA, na pewno należy wziąć ze sobą:
- paszport (ewentualnie także poprzednie paszporty, zwłaszcza jeśli znajdują się w nich ważne wizy do Stanów),
- potwierdzenie umówienia się na rozmowę (wydruk),
- potwierdzenie złożenia formularza DS-160 (wydruk),
- o ile dotyczy: potwierdzenie wniesienia opłaty wizowej (wydruk),
- aktualną fotografię w formacie 5 x 5 cm (o ile ta dołączona do wniosku okaże się nieodpowiednia),
- formularz I-20 lub DS-2019,
- o ile dotyczy: dowód uiszczenia opłaty za naukę (nie jest wymagany, jeśli czesne zostało opłacone w całości, a informacja o tym znajduje się w formularzu I-20),
- dokumenty wymagane w przypadku konkretnego programu czy kursu, jak szczegółowy plan stażu (formularz DS-7002), wykazy ocen, różnego rodzaju świadectwa, dyplomy i certyfikaty (np. matura, SAT, TOEFL) oraz inne dowody na posiadanie odpowiednich kwalifikacji do podjęcia nauki czy wzięcia udziału w programie wymiany.
Oprócz tego przygotować trzeba dokumenty wymagane podczas wnioskowania o wizę nieimigracyjną każdego typu, a mianowicie:
- dowodzące, że po zakończeniu nauki, programu czy stażu będziemy chcieli opuścić Stany, czyli np. potwierdzające plany wykorzystania zdobytych w USA umiejętności w kraju ojczystym lub potwierdzające istnienie silnych więzi rodzinnych, społecznych bądź ekonomicznych z tym krajem,
- wykazujące posiadanie funduszy, które pozwolą opłacić czesne i pobyt przez minimum pierwszy rok jego trwania (kserokopie wyciągów bankowych są przyjmowane tylko przy okazaniu do wglądu oryginałów), lub
- wykazujące, że fundusze te posiada np. ktoś z rodziny, kto zamierza nas sponsorować (w takim wypadku konieczne jest też przedłożenie aktu urodzenia czy aktu małżeństwa lub innego dowodu łączącej nas ze sponsorem relacji).
7. Zakończenie procesu ubiegania się o wizę
O tym, czy dostaniemy wizę, dowiemy się już w trakcie rozmowy z konsulem. W przypadku wydania pozytywnej decyzji trzeba będzie zostawić mu paszport, do którego zostanie wklejona wiza. Dokument będzie można odebrać w wybranym oddziale firmy kurierskiej TNT (bezpłatnie) lub zlecić jego dostarczenie pod wskazany adres (za opłatą wynoszącą 24 zł).
Jak długo trwa wyrobienie wizy studenckiej do USA
Od rozmowy z konsulem do uzyskania paszportu mija z reguły 5-10 dni roboczych. Do tego należy doliczyć 1-4 tygodnie oczekiwania na samą rozmowę i ok. 2 tygodni na otrzymanie formularza I-20 lub DS-2019. Najlepiej więc zacząć cały proces na minimum 2 miesiące przed planowanym rozpoczęciem nauki lub udziału w programie wymiany, pamiętając jednak, że wiza studencka może zostać wydana najwcześniej 120 dni przed datą rozpoczęcia danego programu lub kursu podaną w formularzu I-20 bądź DS-2019.
Jak długo jest ważna wiza studencka do USA
Na terytorium Stanów Zjednoczonych z wizą F-1, M-1 lub J-1 można zaś wjechać nie wcześniej niż 30 dni przed tą datą. Termin ważności amerykańskich wiz dla studentów uzależniony jest od tego, jak długo ma trwać realizowany przez nich w USA kurs lub program.
Posiadacze wiz M-1 i J-1 mogą po jego zakończeniu przebywać w Stanach jeszcze przez 30 dni, przy czym całkowity pobyt tych pierwszych w USA nie może przekroczyć 12 miesięcy, a ci drudzy w większości przypadków nie mogą przez dwa lata wrócić do Stanów inaczej niż z wizą służbowo-turystyczną B-1/B-2. Posiadacze wizy F-1 mogą natomiast po zakończeniu nauki przebywać w USA jeszcze przez 60 dni – chyba że ich szkoła, a także Urząd Imigracyjny (USCIS) wyrażą zgodę na odbycie dodatkowo tzw. opcjonalnego szkolenia praktycznego (Optional Practical Training, OPT), które może trwać maksymalnie rok.
Warto wiedzieć, że tak długo, jak długo ważna jest wiza F-1, M-1 lub J-1, tak długo jej posiadacz może swobodnie wyjeżdżać ze Stanów i wracać w celu kontynuowania nauki (musi mieć tylko ze sobą pisemną zgodę sponsora lub szkoły). Ważność tych wiz może jednak upłynąć przed czasem, jeśli posiadacz którejś z nich zrobi trwającą dłużej niż 5 miesięcy przerwę w nauce – utraci bowiem wówczas status studenta. Jeśli wciąż przebywamy w USA, możemy zawnioskować o przywrócenie tego statusu w Urzędzie Imigracyjnym, składając formularz I-539. Natomiast jeśli wyjechaliśmy ze Stanów, trzeba będzie ponownie ubiegać się o wizę. Wyjątek stanowią tutaj trwające ponad 5 miesięcy wyjazdy związane z realizowanym programem nauki.
Przeczytaj: Zmiana wizy turystycznej do USA na studencką
Czy posiadacz studenckiej wizy do USA może zmienić szkołę?
Zmiana szkoły w czasie ważności wizy studenckiej F-1 lub M-1 jest możliwa, wymaga jednak uzyskania w kolejnej placówce nowego formularza I-20. Podane w nim dane muszą zgodnie z prawem zgadzać się z tymi podanymi w wizie – a w takiej sytuacji już nie będą. Dlatego zmieniając szkołę, należy skontaktować się w tej sprawie z Urzędem Imigracyjnym lub amerykańską placówką dyplomatyczną.
Czy mając wizę studencką, można pracować w Stanach?
Praca na terytorium USA jest wręcz wymogiem w przypadku programów takich jak „Au Pair” albo „Work and Travel” (wiza J-1). Jednak również posiadacze wiz F-1 i M-1 mogą podjąć w Stanach zatrudnienie. Pracy mogą szukać jednak tylko w ramach kampusu (wizy F-1) lub na stanowisku związanym z tokiem nauki (wizy M-1). Może to być też praca jedynie na pół etatu (ewentualnie na cały w wakacje i święta). Dopiero po pierwszym roku nauki osoby legitymujące się wizą F-1 mogą starać się w Urzędzie Imigracyjnym o zezwolenie na pracę poza poza kampusem.
Osoby studiujące z wizą J-1 również mogą pracować na terenie kampusu w wymiarze do 20 godzin tygodniowo, o ile praca ta jest związana z kierunkiem studiów, a one same mają dobre wyniki w nauce. W wyjątkowych przypadkach nagłego pojawienia się poważnych problemów finansowych możliwe jest uchylenie tej reguły przez Urząd Imigracyjny. Student może też – za zgodą szkoły – odbyć płatny staż związany z tokiem i jednocześnie z nim niekolidujący. Taki staż musi zacząć się najpóźniej w 30. dniu od zakończenia studiów.
Przeczytaj: Au Pair w USA – jak wziąć udział w programie
Czy student może kogoś ze sobą zabrać do Stanów?
Posiadaczowi wizy F-1, M-1 lub J-1 mogą podczas całego pobytu w USA towarzyszyć jego dzieci, mąż albo żona. Muszą jednak uzyskać stosowną wizę pochodną, a więc F-2, M-2 lub J-2. Potrzebują w tym celu osobnych formularzy I-20 lub DS-2019, nie muszą jednak wnosić opłaty SEVIS. Poza tym wymagane jest przedłożenie aktu małżeństwa lub urodzenia oraz kopii wizy głównego wnioskodawcy.
Trzeba pamiętać, że posiadacze wiz F-2, M-2 i J-2 nie są uprawnieni do podjęcia na terytorium Stanów Zjednoczonych legalnej pracy, dzieci jednak mogą uczęszczać do publicznych szkół podstawowych i średnich. Jeśli bliscy mają zamiar jedynie odwiedzić studenta w USA, powinni natomiast postarać się o wizę turystyczną B-2.
Przeczytaj: Rodzaje wiz do USA
Zdjęcia: Unsplash.com