Au Pair w USA – jak wziąć udział w programie

Dzięki „Au Pair w USA” młodzi ludzie mogą dogłębnie poznać amerykański styl życia, podszkolić język i nieco zarobić. Dowiedz się, jak wziąć udział w programie.

„Au Pair w USA” to program umożliwiający młodym osobom zamieszkanie na rok z amerykańską rodziną. W zamian za opiekę nad dziećmi osoby te mogą liczyć na bezpłatne zakwaterowanie, wyżywienie i przelot w obie strony, a nawet na wynagrodzenie. Nic dziwnego, że program ów cieszy się tak dużym zainteresowaniem. Poniżej szczegółowo opisujemy, jakie wymagania należy spełnić, aby móc wziąć w nim udział.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

• kto może się zgłosić do programu „Au Pair w USA”,
• jakie dokumenty należy przygotować,
• czy trzeba korzystać z pomocy agencji pośredniczącej,
• jaka wiza jest potrzebna, aby wyjechać do USA w ramach programu „Au Pair”,
• ile wynosi koszt uczestnictwa w programie „Au Pair w USA”,
• ile można zarobić,
• jakie są inne korzyści uczestnictwa w programie „Au Pair w USA”,
• jakie obowiązki musi wypełniać uczestnik programu „Au Pair”,
• co to jest „Au Pair Extraordinaire”,
• co to jest „Au Pair EduCare”,
• czy można przedłużyć pobyt w USA w ramach programu „Au Pair”.

Na wstępie warto zaznaczyć, że w wyjazd uczestnika programu „Au Pair” do Stanów Zjednoczonych zaangażowane są zasadniczo cztery strony:

• sama zainteresowana osoba,
• rodzina goszcząca tę osobę w USA,
• jedna z amerykańskich organizacji sponsorujących program,
• polski pośrednik, który koordynuje przepływ dokumentów i informacji między nimi.

W praktyce ominięcie firmy pośredniczącej jest właściwie niemożliwe. Nawet jeśli na własną rękę znajdziesz w Stanach rodzinę, która zechce cię gościć, i akredytowaną przez amerykański rząd organizację, która wystawi dokumenty niezbędne do uzyskania wizy, organizacja ta prawdopodobnie i tak skieruje cię do działającego lokalnie pośrednika. Na szczęście choć pobiera on za swe usługi stosowną opłatę, to jednak czyni cały proces zdecydowanie łatwiejszym.

Przeczytaj: Jak zacząć pracować w USA?

„Au Pair w USA” – wymagania względem kandydatów

Zanim zgłosisz się do agencji pośredniczącej, sprawdź, czy spełniasz podstawowe wymagania stawiane osobom chcącym wziąć udział w programie „Au Pair”. Inaczej niż choćby w programie pracy wakacyjnej „Work and Travel” wymagań tych jest całkiem sporo. Należą zaś do nich:

• wiek od 18 do 26 lat – wyjazd do Stanów musi mieć miejsce przed ukończeniem 27. roku życia;
• stan wolny i brak własnych dzieci – w końcu wyjechać masz na 12 miesięcy, a twoi bliscy ani nie mogliby z tobą mieszkać, ani nawet nie dostaliby wraz z tobą wizy;
• znajomość języka angielskiego na poziomie umożliwiającym w miarę swobodną komunikację – wyjazd w ramach programu „Au Pair” pozwoli istotnie podnieść twoje kompetencje w tym zakresie!
• ukończona szkoła średnia;
• prawo jazdy – do agencji możesz zgłosić się jeszcze w czasie kursu, ale pośrednik nie zacznie szukać rodziny goszczącej, dopóki nie zdasz egzaminu (najlepiej zaś mieć oprócz samego dokumentu też pewne doświadczenie w prowadzeniu pojazdów);
• brak na koncie wykroczeń lub przestępstw – przedstawić trzeba zaświadczenie o niekaralności;
• dobry stan zdrowia, potwierdzony przez lekarza – czynniki dyskwalifikujące to choroby przewlekłe lub zakaźne, które mogą utrudniać lub uniemożliwiać opiekę nad dziećmi, a także korzystanie obecnie bądź w przeszłości z pomocy psychiatry lub psychologa;
• brak nałogów;
• gotowość wyjazdu z kraju na 12 miesięcy;
• cechy charakteru takie jak otwartość, odpowiedzialność, łatwość w adaptowaniu się do nowego otoczenia i w nawiązywaniu kontaktu, zwłaszcza z dziećmi – kandydaci mogą zostać poddani testom psychometrycznym, które pozwolą wyłonić osoby o najbardziej odpowiednim profilu;
• doświadczenie w opiece nad dziećmi – minimum 200 godzin w ciągu ostatnich 2 lat; może to być np. praca lub wolontariat w przedszkolu, szkole, świetlicy, klubie sportowym, na koloniach czy w grupie przykościelnej, a także opieka domowa (tzw. babysitting).

Od uczestników programu „Au Pair” nie wymaga się formalnego potwierdzenia kwalifikacji (np. dyplomów czy certyfikatów – z wyjątkiem świadectwa ukończenia szkoły średniej), jednak muszą oni uzyskać stosowne referencje. Łącznie potrzebne są 3 pisma, w tym co najmniej jedno na temat doświadczenia w pracy z dziećmi (jeśli doświadczenie to zdobyte zostało wyłącznie w jednym miejscu, pozostałe pisma mogą dotyczyć tylko twojego charakteru).

Referencje powinny być wystawione przez osoby godne zaufania, czyli najlepiej sporo starsze od kandydata i z nim niespokrewnione. Mocnym punktem w aplikacji będzie na pewno rekomendacja kogoś, kto pełni lokalnie jakąś funkcję publiczną, czyli np. księdza, dyrektora szkoły czy pracownika gminy.

Uwaga: zdecydowana większość osób zgłaszających się do programu to dziewczęta, ale mogą w nim wziąć udział również chłopcy. Muszą się jednak liczyć z tym, że znalezienie rodziny, która zechce ich gościć, może trwać nieco dłużej. Pamiętaj, że duże doświadczenie w opiece nad dziećmi, a także dodatkowe atuty, jak choćby ukończenie kursu na ratownika, potrafią istotnie zwiększyć twoje szanse – niezależnie od tego, jakiej jesteś płci.

Jak wziąć udział w programie „Au Pair w USA”

Jeśli spełniasz powyższe wymogi, pierwszym krokiem, jaki należy wykonać, chcąc wziąć udział w programie „Au Pair”, jest wybór polskiej firmy pośredniczącej, która pomoże ci na dalszych etapach. Warto kierować się przy tym nie tylko ceną, ale też opiniami i tym, od jak dawna dana agencja istnieje. Wiele z nich regularnie organizuje bezpłatne spotkania informacyjne – udział w takim spotkaniu również może okazać się całkiem niezłym pomysłem.

Aplikacja online

Kolejny krok to złożenie aplikacji. Obecnie polega to na wypełnieniu online specjalnego formularza przygotowanego przez konkretną agencję. Oprócz udzielenia odpowiedzi na pytania o powyższe kwestie możesz napisać w nim też np. coś o swoich pasjach.  Dołączyć ponadto trzeba:

• kilka zdjęć (w tym jedno spełniające wymogi fotografii wizowej – zob. „Zdjęcie do wizy do USA”);
• skan prawa jazdy,
• skan zaświadczenia o niekaralności,
• skan świadectwa ukończenia szkoły średniej,
• co najmniej 3 pisma z referencjami.

Weryfikacja

Przedstawiciel agencji sprawdzi zgodność dokumentów z wymogami, zadzwoni do osób wystawiających rekomendacje w celu ich potwierdzenia, a także przeprowadzi z tobą krótką rozmowę (trzeba się na nią stawić osobiście w biurze pośrednika). Na tej podstawie zakwalifikuje cię do programu i zacznie szukać rodziny goszczącej, która chciałaby gościć osoby o profilu zbliżonym do twojego.

Kontakt z potencjalną rodziną goszczącą i podpisanie umowy

Najprawdopodobniej znajdzie się więcej niż jedna taka rodzina, dlatego kolejnym krokiem jest zapoznanie się z informacjami na temat kilku przedstawionych przez agencję rodzin i rozmowa z nimi (telefoniczna lub za pośrednictwem komunikatora takiego jak Skype). Dzięki temu sprawdzić będzie można, czy się dogadujecie i wzajemnie sobie odpowiadacie. Jeżeli tak – za pośrednictwem agencji podpiszecie umowę określającą prawa i obowiązki każdej ze stron (p. niżej).

Uwaga: rodzinę goszczącą możesz też znaleźć na własną rękę, będzie ona jednak musiała zostać zweryfikowana przez współpracującą z amerykańskim rządem organizację sponsorską. Również rodzina taka bowiem musi spełnić pewne wymogi. Należą do nich:

• posiadanie amerykańskiego obywatelstwa (ewentualnie prawa stałego pobytu – wtedy sprawdzana jest też umiejętność płynnego posługiwania się językiem angielskim);
• brak dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy – chyba że oprócz uczestnika programu „Au Pair” opiekę nad nimi stale będzie sprawować inna osoba dorosła (członek rodziny lub profesjonalna opiekunka);
• brak dzieci ze specjalnymi potrzebami – chyba że uczestnik programu udokumentuje doświadczenie w opiece nad takimi dziećmi i zostanie to zawarte w umowie;
• brak relacji pokrewieństwa z uczestnikiem programu.

Procedura wizowa

Nawet jeśli masz już turystyczną wizę do USA, nie pozwala ci ona na podjęcie w Stanach pracy – a opieka nad dziećmi niewątpliwie pracą jest (przysługuje za nią nawet pewne wynagrodzenie). Dlatego w dalszej kolejności postarać się trzeba o odpowiedni rodzaj wizy. W przypadku „Au Pair” jest nią wiza J-1, przeznaczona dla osób biorących udział w programach wymiany kulturowej.

W uzyskaniu dokumentu pomoże ci agencja pośrednicząca, która załatwi większość formalności, złoży i opłaci w twoim imieniu wniosek wizowy, a także przekaże do ambasady lub konsulatu wszelkie niezbędne dokumenty. Twoim zadaniem będzie wcześniejsze dostarczenie części z nich, a także osobiste stawienie się w amerykańskiej placówce dyplomatycznej w celu odbycia rozmowy z konsulem USA, który decyduje o przyznaniu wizy.

Wylot do Stanów i obowiązkowe szkolenie

Kiedy już ją uzyskasz, możesz zacząć pakować się do wyjazdu. Kwestię biletów lotniczych w porozumieniu z amerykańską organizacją sponsorującą załatwi pośrednik. Po przylocie do Stanów czeka cię jeszcze kilkudniowe szkolenie z praktycznej opieki nad dziećmi, które przygotuje cię nieco przy okazji do życia w USA (niektóre agencje organizują dodatkowo rozmaite warsztaty przed wylotem, często w postaci kursu online). Ostatni etap to podróż z ośrodka szkoleniowego do rodziny goszczącej.

Ile to wszystko trwa i kosztuje

Cała procedura zajmuje średnio 2-3 miesiące, aplikację zaś możesz złożyć najwcześniej na rok przed planowaną datą wyjazdu do USA.

Wysokość opłaty dla pośrednika może być natomiast różna w zależności od agencji i potrafi wynieść od 1000 zł do nawet 4500 zł. Zapoznając się z poszczególnymi ofertami, warto więc się przyjrzeć, co dokładnie zawierają (mogą się różnić choćby zakresem ubezpieczenia). Opłatę uiszcza się zwykle dopiero w momencie znalezienia rodziny goszczącej, która jest gotowa podpisać z tobą umowę – a czasem nawet już po dotarciu do Stanów. Warto wiedzieć, że wybrane agencje przewidują zniżki dla osób, które np. zgłaszają się po raz kolejny lub posiadają wykształcenie pedagogiczne.

Chcąc wziąć udział w programie „Au Pair w USA”, trzeba ponadto liczyć się z poniesieniem kosztów takich jak:

• 160 dolarów opłaty wizowej – bezzwrotnej, również jeśli wiza nie zostanie przyznana;
• 35 dolarów opłaty za rejestrację w systemie SEVIS – jest to swoisty system monitorowania osób przybywających do Stanów na podstawie wiz typu F, M oraz J (więcej informacji na temat SEVIS przeczytasz w tekście „Wiza do USA dla studenta – krok po kroku”);
• 30 zł za wydanie zaświadczenia o niekaralności – o tym, jak je zdobyć, przeczytasz tutaj;
• 35 zł za wydanie międzynarodowego prawa jazdy – o tym, jak je zdobyć, przeczytasz natomiast tutaj;
• koszt uzyskania zaświadczeń lekarskich – zależny od konkretnej placówki medycznej;
• koszty dojazdu na rozmowę kwalifikacyjną i lotnisko;
• ewentualna opłata za nadbagaż – jej wysokość zależy od konkretnych linii lotniczych.

Uwaga: od otrzymywanego w ramach wynagrodzenia za opiekę nad dziećmi kieszonkowego na koniec roku trzeba będzie też odprowadzić podatek w wysokości ok. 10%. W praktyce jest to zwykle nieco ponad 1000 dolarów – pamiętaj, aby uwzględnić tę kwotę w swoim budżecie!

Obowiązki uczestnika programu „Au Pair w USA”

Oprócz poniesienia wymienionych powyżej kosztów od osób biorących udział w programie oczekuje się też wypełniania pewnych, określonych w spisywanej umowie obowiązków. Ich zakres różni się w zależności od wybranego wariantu programu, zawsze jednak przewiduje opiekę nad dziećmi i drobne prace domowe oraz naukę w lokalnej szkole wyższej (koledżu).

To ostatnie zresztą postrzegane bywa raczej jako przywilej, zaliczyć możesz bowiem praktycznie dowolny przedmiot zgodny z twoimi zainteresowaniami, a także kurs angielskiego lub innego języka obcego. Rodzina goszcząca ma obowiązek umożliwić ci naukę, ale plan zajęć musisz dopasować do ustalonego wcześniej harmonogramu opieki nad dziećmi.

Uwaga: przed zapisaniem się na niektóre kursy uczelnia może wymagać przedstawienia certyfikatu TOEFL, poświadczającego opanowanie przez ciebie języka angielskiego w wystarczającym stopniu.

Warianty programu „Au Pair w USA”

Liczba godzin lekcyjnych do zaliczenia, a także liczba godzin przeznaczonych na opiekę nad dziećmi – oraz wysokość kieszonkowego – są ściśle określone przepisami i zależą, jak już wspomniano, od wybranego wariantu programu:

*Przez pracę należy rozumieć tu opiekę nad dziećmi oraz zabawę z nimi, wożenie ich do szkoły i na zajęcia dodatkowe, przygotowywanie im posiłków, sprzątanie ich pokoju etc.

Uwaga: rodzina goszcząca nie może postrzegać cię jako personelu czy pomocy domowej. „Au pair” oznacza bowiem „na równi” i zgodnie z ideą programu jego uczestnicy powinni być traktowani właśnie tak: na równi z pozostałymi członkami rodziny (a więc np. brać udział we wspólnych posiłkach, wyjazdach czy świętach, co sprzyja zakładanej wymianie kulturowej).

**Rodzina goszcząca może dawać ci wyższe kieszonkowe, jednak nie wolno jej oczekiwać w zamian, że będziesz pracować więcej lub wypełniać obowiązki nieprzewidziane w umowie.

W programie „Au Pair Extraordinaire” mogą wziąć udział osoby posiadające ponadprzeciętne kwalifikacje przydatne w opiece nad dziećmi, a więc np.:

• tytuł co najmniej licencjata na kierunkach takich jak pedagogika, resocjalizacja lub studia ze specjalizacją nauczycielską,
• udokumentowane pełne 2 lata doświadczenia w opiece nad dziećmi na pełny etat (40 godzin tygodniowo),
• dyplom ukończenia dwuletniego kursu dla opiekunek dziecięcych,
• dyplom ukończenia kursu dla pielęgniarek (+ minimum rok doświadczenia w pracy z dziećmi poniżej 6. roku życia),

a także osoby, które w ciągu ostatnich 3 lat wzięły udział w rocznym programie „Au Pair Classic” i uzyskały pozytywną opinię rodziny goszczącej. Z uwagi na kompetencje uczestnik programu otrzymuje wyższe kieszonkowe przy takim samym wymiarze pełnionych obowiązków.

Program „Au Pair EduCare” zakłada z kolei opiekę nad dziećmi, które już chodzą do szkoły, można im więc poświęcić nieco mniej czasu (bo tylko przed lekcjami i po nich). Kieszonkowe w tym wypadku jest niższe, można jednak liczyć na wyższe dofinansowanie nauki w koledżu lub szkole językowej.

Co dostajesz w zamian, czyli korzyści z programu „Au Pair w USA”

Kieszonkowe nie jest bowiem jedyną formą gratyfikacji za udział w programie „Au Pair”. Jego uczestnik ma zagwarantowane ponadto:

• rzeczone dofinansowanie nauki w wysokości 500 dolarów (lub 1000 dolarów w opcji „EduCare”) – jeśli zdecydujesz się na droższy kurs, różnicę w kosztach musisz pokryć z własnej kieszeni;
• własny pokój;
• minimum 3 posiłki dziennie – również w dni wolne od pracy;
• minimum 1,5 dnia wolnego od pracy w tygodniu;
• minimum 1 wolny weekend w miesiącu (od piątku wieczorem do poniedziałku rano);
• 2-tygodniowy płatny urlop w ciągu całego pobytu;
• pokrycie kosztu biletów lotniczych w obie strony – jeśli uczestnik programu zrezygnuje wcześniej niż po upływie roku, musi zapłacić za bilet powrotny;
• pokrycie kosztu transportu na wspomniane szkolenie w USA (również bezpłatne) oraz do rodziny goszczącej;
• wsparcie lokalnego opiekuna – telefoniczne, czasem też w formie comiesięcznych spotkań lokalnej społeczności au pair;
• ubezpieczenie zdrowotne;
• często także możliwość korzystania z samochodu w celach prywatnych – trzeba się jednak liczyć z koniecznością poniesienia wówczas kosztów paliwa.

Czas trwania programu

Za pewien bonus wiele osób uznaje też dodatkowy miesiąc ważności wizy. Po spędzeniu 12 miesięcy u rodziny goszczącej możesz przeznaczyć go na podróżowanie po USA (nie wolno już wówczas pracować). Możesz też zawnioskować o przedłużenie pobytu w Stanach i zostać z tą samą rodziną jeszcze na 6, 9 lub 12 kolejnych miesięcy.

Zdjęcia: Pixabay.com